Dutch universities: follow suit and disclose, boycott and divest!
Educational institutions face a major ethical question in regard to their responsibility to end their complicity in Israeli apartheid, colonialism and genocide in Palestine. Encampments and student movements across the world have been demanding universities to disclose ties as well as to boycott and divest from complicit Israeli universities, institutions and companies. This post places these demands in a historical context and gives an overview of institutions responding to them today. They set an example for Dutch higher education institutions to end their complicity in human rights violations and crimes against humanity.
11 September 2024
All over the world encampments have been popping up on university campuses. These encampments are erected by students and university staff who demand that their institution cuts ties with Israeli educational institutions and companies. As Dr. Maya Wind states, "Israeli universities serve as pillars of Israel's system of oppression against Palestinians. Academic disciplines, degree programs, campus infrastructure, and research laboratories all service Israeli occupation and apartheid, while universities violate the rights of Palestinians to education, stifle critical scholarship, and violently repress student dissent.”
The student encampments are therefore demanding the disclosure of ties with, and the boycott of and divestment from Israeli companies and institutions, in line with the BDS demands that stand for: the Boycott, Divestment and Sanctioning of Israel and its institutions.
Students at the forefront of liberation
The BDS movement is not the first academic boycott movement in history. In June 1991, Apartheid legislation in South-Africa was repealed. This happened as a result of various methods of resistance, including student uprisings and protests all over the world. Students from South Africa, to the United States and to the Netherlands planned coordinated student campaigns. They pressed for total disinvestment from South Africa, rejecting the argument that institutions would rather use their shares to lobby for pay increases for African workers. University authorities had to sell shareholdings in British companies with South African interests. During the 70s, Dutch universities began severing their ties with South African universities. This would not have been possible without the student and staff led resistance that included petitions, protests on campus, boycott strategies and public debates against the normalization of apartheid within academia. These initiatives showed a great involvement of students in the anti-Apartheid movement from the 60’s to the 90’s.
On April 17th 1965, the largest student-led anti-Vietnam war protest was held in Washington, D.C. 15.000 to 25.000 students and other citizens marched to vocalize their plea for the end of the war in Vietnam. Students all over the United States marched by the thousands on campuses from coast to coast. At different times, they chose different targets: the Pentagon, Presidents Nixon and Johnson and Dow Chemical, an American company that produced chemicals like Napalm, used against civilians in the war.
These examples of students being concerned about political injustice and oppressions all over the world show that students have always been a large and important actor for liberation. The student protests and encampments for Palestinian liberation that we are seeing all over the world at this moment fit this moral commitment. Students have always, and always will be, at the forefront in the fight for liberation around the world.
PACBI
Calling for an academic boycott in light of war crimes and human rights violations is therefore not a new phenomenon. Following the earlier examples, the Palestinian Campaign for the Academic and Cultural Boycott of Israel (PACBI) was founded in 2004 by Palestinian intellectuals in Ramallah, Palestine.
“PACBI urges academics, academic associations/unions, and academic –as well as other— institutions around the world, where possible and as relevant, to boycott and/or work towards the cancellation or annulment of events, activities, agreements, or projects involving Israeli academic institutions or that otherwise promote the normalization of Israel in the global academy, whitewash Israel’s violations of international law and Palestinian rights, or violate the BDS guidelines.”
an increase in Academic BDS wins
A growing number of universities are responding to the PACBI call. In 2011 several South-African universities came together and drafted an appeal signed by more than 400 academics, including 9 South African Vice-Chancellors and Deputy Vice-Chancellors; 11 Deans and Vice Deans; 19 Heads of Department; 175 University Professors and 125 Academic Doctorates, to pressure the University of Johannesburg to boycott and divest from Ben-Gurion University. This appeal was also supported and signed by various trade unions, such as COSATU (Congress of South African Trade) and NEWAHU (National Education, Health and Allied Workers' Union). As a result of the appeal, the Senate of the University of Johannesburg severed all relationships with Ben-Gurion University on April 1st 2011.
Because of the genocide that is being committed by Israel in Gaza, Palestine, and the encampment movement in response to it, several universities across the globe have been disclosing ties with Israeli institutions and companies, and have pledged to the boycott of and divestment from these. An example is the University of Cape Town that has adopted a senate motion to refuse any ties with research groups affiliated with Israel’s military. Ten faculty unions at Canadian Universities have also voted to implement BDS. In South America, the University of Chile's School of Philosophy and Humanities has severed their ties with Hebrew University. Two Mexican institutes for higher education have also recently revoked their partnerships with Tel Aviv University and other Israeli universities.
The movement for a full academic boycott of Israeli institutions has also been picked up in Europe. Universities across the continent have severed their ties. Examples are five Norwegian Universities suspending all ties as well as multiple Spanish universities like the University of Granada, the University of Oviedo and the University of Barcelona, which cut ties and pledged more collaboration with Palestinian universities. Other examples of universities implementing BDS can be found in Italy, Basque Country, Slovenia and in Ireland, where Trinity College has announced that it will divest from all Israeli firms. Our neighbors in Belgium have also taken their responsibility and ended their complicity in crimes against humanity and other human rights violations. Examples are Ghent University and the University of Antwerp, which have cut their ties with all Israeli institutions. Ghent University has also taken the lead in calling on the EU to exclude Israel from EU funded research programs.
Dutch institutions for higher education have also taken steps towards severing ties with Israeli institutions. The Royal Academy of Art (KABK), is the first Dutch academic institution that has severed ties with an Israeli university. The Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Sciences (NIAS) has also pledged that it will not accept funding from Israel, will not participate in events sponsored by Israel and will not invite official representatives of Israel to its events or venues. The Amsterdam School for Cultural Analysis (ACSA) has also stated that it will not collaborate with Israeli institutions and corporations that are complicit in violations of international law in the Occupied Palestinian Territory. Other institutes that have announced the reviewing of partnerships and the temporary suspension of ties are: The Rotterdam University of Applied Sciences, the Gerrit Rietveld Academie and the Design Academy Eindhoven. The Human Geography and Environmental Governance and Politics Studies of the Radboud Universiteit Nijmegen have also recently committed to oppose any agreement the university has with Tel Aviv University and the Hebrew University of Jerusalem.
call on your institution to follow suit and disclose, boycott and divest!
A couple of important steps have been made on the way to a full academic boycott of Israel. Dutch Scholars for Palestine calls on all Dutch institutions for higher education to follow suit and be on the right side of history. They must fully disclose, boycott and divest from all Israeli companies and institutions. By cutting ties with institutions complicit in settler colonialism, apartheid and genocide, our educational institutions can end their complicity in grave human rights violations and crimes against humanity as well as signal to the world that this inhumane treatment of Palestinians must end. For a full overview of Israeli universities’ complicity, view our pinned post on Maya Wind’s book.
As the new academic year has started, we call on all academics and academic staff across the country to follow the students’ lead and pick up where we left off, to keep fighting for the liberation of Palestine.
Nederlandse Universiteiten: Volg het Voorbeeld en Maak Openbaar, Boycot en Desinvesteer!
Onderwijsinstellingen staan voor een belangrijk ethisch vraagstuk wat betreft hun verantwoordelijkheid om een einde te maken aan hun medeplichtigheid aan Israëlische apartheid, kolonialisme en genocide in Palestina. Zogenaamde ‘encampments’, bezettingen van een campus door studenten, en andere studentenbewegingen over de hele wereld eisen dat universiteiten hun banden openbaar maken en dat ze medeplichtige Israëlische universiteiten, instellingen en bedrijven boycotten en investeringen terug te trekken uit deze instituties. Deze bijdrage plaatst deze eisen in een historische context en geeft een overzicht van de meest recente reacties van deze instellingen. Deze reacties vormen een voorbeeld voor Nederlandse instellingen voor hoger onderwijs om een einde te maken aan hun medeplichtigheid aan mensenrechtenschendingen en misdaden tegen de menselijkheid.
11 September 2024
Over de hele wereld verschijnen encampments op universiteitscampussen. Deze encampments worden opgericht door studenten en universiteitsmedewerkers die eisen dat hun instelling de banden met Israëlische onderwijsinstellingen en bedrijven verbreekt. Zoals Dr. Maya Wind stelt: "Israëlische universiteiten fungeren als pilaren van Israëls systeem van onderdrukking van Palestijnen. Academische disciplines, opleidingen, campusinfrastructuur en onderzoekslaboratoria dienen allemaal de Israëlische bezetting en apartheid, terwijl universiteiten de rechten van Palestijnen op onderwijs schenden, kritische wetenschap verstikken en afwijkende meningen van studenten gewelddadig onderdrukken.”
De encampments van studenten eisen daarom de openbaarmaking van banden met, de boycot van en het terugtrekken van investeringen uit Israëlische bedrijven en instellingen, in overeenstemming met de BDS-eisen die inhouden: de Boycot, het terugtrekken van investeringen (Divestment) uit- en de Sanctionering van Israël en Israëlische instellingen.
Studenten in de voorhoede van bevrijding
De BDS-beweging is niet de eerste academische boycotbeweging in de geschiedenis. In juni 1991 werd de apartheidswetgeving in Zuid-Afrika ingetrokken. Dit gebeurde als gevolg van verschillende methoden van verzet, waaronder studentenopstanden en protesten over de hele wereld. Studenten van Zuid-Afrika tot de Verenigde Staten en Nederland planden gecoördineerde studentencampagnes. Ze drongen aan op het terugtrekken van alle investeringen uit Zuid-Afrika en verwierpen het argument dat instellingen hun aandelen liever zouden gebruiken om te lobbyen voor loonsverhogingen voor Afrikaanse arbeiders. De universitaire autoriteiten moesten hun aandelen in Britse bedrijven met Zuid-Afrikaanse belangen verkopen. In de jaren 70 begonnen Nederlandse universiteiten hun banden met Zuid-Afrikaanse universiteiten te verbreken. Dit zou niet mogelijk zijn geweest zonder het door studenten en medewerkers geleide verzet, dat bestond uit petities, protesten op de campus, boycotstrategieën en openbare debatten tegen de normalisering van apartheid binnen de academische wereld. Deze initiatieven toonden een grote betrokkenheid van studenten bij de anti-apartheidsbeweging van de jaren '60 tot '90.
Op 17 april 1965 werd in Washington D.C. het grootste door studenten geleide protest tegen de oorlog in Vietnam gehouden. Zo’n 15 tot 25 duizend studenten en andere burgers marcheerden om hun pleidooi voor het einde van de oorlog in Vietnam te uiten. Studenten overal in de Verenigde Staten marcheerden met duizenden op universiteitscampussen verspreid over het gehele land. Op verschillende momenten kozen ze verschillende doelen: het Pentagon, de presidenten Nixon en Johnson en Dow Chemical, een Amerikaans bedrijf dat chemicaliën zoals Napalm produceerde, die in de oorlog tegen burgers werden gebruikt.
Deze voorbeelden van studenten die zich zorgen maken over politiek onrecht en onderdrukking in de wereld laten zien dat studenten altijd een grote en belangrijke speler zijn geweest voor bevrijding. De studentenprotesten en encampments voor Palestijnse bevrijding die we op dit moment over de hele wereld zien, passen bij deze morele betrokkenheid. Studenten hebben altijd voorop gelopen in de strijd voor bevrijding over de hele wereld en zullen dat altijd blijven doen.
PACBI
Het oproepen tot een academische boycot in het licht van oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen is dus geen nieuw fenomeen. In navolging van de eerdere voorbeelden werd in 2004 de Palestijnse Campagne voor de Academische en Culturele Boycot van Israël (PACBI) opgericht door Palestijnse intellectuelen in Ramallah, Palestina.
"PACBI dringt er bij academici, academische verenigingen/vakbonden en academische - evenals andere - instellingen over de hele wereld op aan, waar mogelijk en zover relevant, om evenementen, activiteiten, overeenkomsten of projecten waarbij Israëlische academische instellingen betrokken zijn of die anderszins de normalisering van Israël in de wereldwijde academie bevorderen, Israëls schendingen van het internationaal recht en Palestijnse rechten vergoelijken, of de BDS-richtlijnen schenden te boycotten en/of te werken aan de annulering of nietigverklaring ervan."
een toename aan academische bds overwinningen
Steeds meer universiteiten geven gehoor aan de oproep van PACBI. In 2011 kwamen verschillende Zuid-Afrikaanse universiteiten bijeen en stelden een oproep op die werd ondertekend door meer dan 400 academici, waaronder 9 Zuid-Afrikaanse rectoren en vice-rectoren, 11 decanen en vice-decanen, 19 afdelingshoofden, 175 universiteitsprofessoren en 125 academische doctoren, om de Universiteit van Johannesburg onder druk te zetten om de Ben-Gurion Universiteit te boycotten en investeringen terug te trekken uit de universiteit. Deze oproep werd ook gesteund en ondertekend door verschillende vakbonden, zoals COSATU (Congres van Zuid-Afrikaanse handel) en NEWAHU (Nationale Bond van Onderwijs-, Gezondheids- en Verbonden Werknemers). Als gevolg van deze oproep verbrak de Senaat van de Universiteit van Johannesburg op 1 april 2011 alle relaties met de Ben-Gurion Universiteit.
Vanwege de genocide die door Israël wordt gepleegd in Gaza, Palestina, en de encampmentbeweging als reactie daarop, hebben verschillende universiteiten over de hele wereld hun banden met Israëlische instellingen en bedrijven openbaar gemaakt en toegezegd deze te boycotten en investeringen terug te trekken uit deze instellingen. Een voorbeeld is de Universiteit van Kaapstad, die in de senaat een motie heeft aangenomen om alle banden met onderzoeksgroepen die verbonden zijn aan het Israëlische leger te verbreken. Ook Tien facultaire vakbonden aan Canadese universiteiten stemden voor de implementatie van BDS. In Zuid-Amerika heeft de School voor Filosofie en Geesteswetenschappen van de Universiteit van Chili de banden met de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem verbroken. Twee Mexicaanse instellingen voor hoger onderwijs hebben onlangs ook hun samenwerkingsverbanden met de Universiteit van Tel Aviv en andere Israëlische universiteiten opgezegd.
De beweging voor een volledige academische boycot van Israëlische instellingen is ook in Europa opgepikt. Universiteiten over het hele continent hebben hun banden verbroken. Voorbeelden zijn vijf Noorse universiteiten die alle banden hebben opgeschort, evenals meerdere Spaanse universiteiten zoals de Universiteit van Granada, de Universiteit van Oviedo en de Universiteit van Barcelona die hun banden hebben verbroken en meer samenwerking met Palestijnse universiteiten hebben toegezegd. Andere voorbeelden van universiteiten die BDS implementeren zijn te vinden in Italië, Baskenland, Slovenië en in Ierland, waar Trinity College heeft aangekondigd dat alle investeringen in Israëlische bedrijven zullen worden teruggetrokken. Ook onze buren in België hebben hun verantwoordelijkheid genomen en zijn begonnen met een einde te maken aan hun medeplichtigheid aan misdaden tegen de menselijkheid en andere mensenrechtenschendingen. Voorbeelden zijn de Universiteit Gent en de Universiteit Antwerpen, die hun banden met alle Israëlische instellingen hebben verbroken. De Universiteit Gent heeft ook het voortouw genomen in de oproep aan de EU om Israël uit te sluiten van door de EU gefinancierde onderzoeksprogramma's.
Ook Nederlandse instellingen voor hoger onderwijs hebben stappen ondernomen om de banden met Israëlische instellingen te verbreken. De Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) is de eerste Nederlandse academische instelling die de banden met een Israëlische universiteit heeft verbroken. Het Nederland Instituut voor Voortgezette Studies in de Geestes- en Sociale Wetenschappen (NIAS) heeft ook toegezegd dat het geen financiering van Israël zal accepteren, niet zal deelnemen aan evenementen die door Israël worden gesponsord, en geen officiële vertegenwoordigers van Israël zal uitnodigen op zijn evenementen of locaties. De Amsterdam School for Cultural Analysis (ACSA) heeft ook verklaard niet te zullen samenwerken met Israëlische instellingen en bedrijven die medeplichtig zijn aan schendingen van het internationaal recht in de bezette Palestijnse gebieden. Andere instellingen die hebben aangekondigd de samenwerkingsverbanden te herzien en de banden tijdelijk op te schorten zijn: Hogeschool Rotterdam, de Gerrit Rietveld Academie en de Design Academy Eindhoven. De opleidingen Sociale Geografie en Milieu van de Radboud Universiteit Nijmegen hebben zich recentelijk ook uitgesproken dat zij zich zullen verzetten tegen alle samenwerkingen van de universiteit met de Universiteit van Tel Aviv en de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem.
roep je onderwijsinstituut op om het voorbeeld te volgen en Openbaar te maken, te Boycotten en te Desinvesteren!
Er zijn een paar belangrijke stappen gezet op weg naar een volledige academische boycot van Israël. Dutch Scholars for Palestine roept alle Nederlandse instellingen voor hoger onderwijs op om dit voorbeeld te volgen en aan de goede kant van de geschiedenis te staan. Zij dienen alle banden met Israëlische bedrijven en instellingen volledig openbaar te maken, deze te boycotten en investeringen terug te trekken uit dergelijke instituten. Door de banden te verbreken met instellingen die medeplichtig zijn aan vestigingskolonialisme, apartheid en genocide, kunnen onze onderwijsinstellingen een einde maken aan hun medeplichtigheid aan ernstige mensenrechtenschendingen en misdaden tegen de menselijkheid, en de wereld het signaal geven dat er een einde moet komen aan deze onmenselijke behandeling van Palestijnen. Voor een volledig overzicht van de medeplichtigheid van Israëlische universiteiten, bekijk onze vastgepinde post over het boek van Maya Wind.
Nu het nieuwe academische jaar is begonnen, roepen we alle academici en academische medewerkers in het hele land op om het voorbeeld van de studenten te volgen en verder te gaan waar we gebleven waren, om te blijven vechten voor de bevrijding van Palestina.